zbyt mocno czerpie z życia, potem je zakrzywiając i tworząc zbyt sporyzowany obraz Polski, jakoby dzielić świat, a dobrych, co nie korzystają z PR, a także tych co biorą do na maksa. Nie ma tam gdzieś środka, jakiejś drogi, z której by można było zboczyć. Bo mamy obraz Rudnickiego tego idealnego, a także agencji szatana. Mocno czuć tutaj to jest dobre, to jest złe, tak by widz nie miał wątpliwości, kto jest dobry, a kto zły. Bohater to osobna postać, ale dla mnie on jest najbliższy tego czym jest świat współczesny, a nie otaczający go świat. On był na tyle zmienny, jak powinny być zmienne warunki. Dlatego nie wierzę w historię. Sam zbyt blisko tego jestem by łykać to.