Mam mieszane uczucia. Warstwa wizualna była piękna i przede wszystkim spójna. Faktycznie przypominała tumblra bądź pinteresta w klimacie "aesthetic" i "dark academia", jednak scenariuszowo było już słabiej. Wyszła z tego taka wydmuszka - ślicznie pomalowana - lecz w środku pusta. Historia wręcz żadna, a mogła skręcić w dobrą groteskę. Mogła. Brudy brytyjskiej elity znacznie lepiej zostały ukazane w miniserialu "Patrick Melrose" na podstawie cyklu powieści Edwarda St Aubyna. Tutaj definitywnie czegoś zabrakło. W dodatku miałem wrażenie, że to koktajl z "Utalentowanego pana Ripley'a" zmieszanego z "Zabiciem świętego jelenia". A szkoda, bo film mógł być naprawdę dobry. Mimo wszystko, obejrzę raz jeszcze. Dla klimatu i Rosamund Pike.