Popieram w zupełności. Dodam tylko, że był to pierwszy film Kim Ki-duka, jaki obejrzałam i skutecznie zachęcił mnie do dalszego sięgania po jego filmy.

Mam mieszane uczucia. Realizacja wg mnie jest niezadowalająca. Słaba muzyka, przeciętna gra aktorska. Fabuła ma wiele słabych punktów.
W przeciwieństwie do Ciebie nie widzę tu żadnej "magiczno-poetyckiej atmosfery" - to na minus. Na plus zaś, pozytywnie oceniam, jak to ująłeś - "mityczną dziwkę".
Dziewczynka, po śmierci przyjaciółki postanawia przyjąć właśnie taką rolę. Oddaje się by ludzi nawracać - żeby nieść "dobro". Niestety nie zawsze jej to wychodzi... I tu pojawia się rola ojca. Bardzo dobrego człowieka, który ulega moralnemu obłędowi...

Podsumowując, zarys psychologiczny ojca i córki - bardzo ciekawy.

Zakończenie - tu znowu się nie zgodzę. Może dostrzegłeś głębię w słowach: "Teraz zostajesz sama", jednak cała sytuacja wyglądała absurdalnie...

głębia była we wszystkim - w symbolice, a szczególnie na samym końcu. nawet malowanie przez ojca tych kamieni, znaczyło wiele. i to, że film był utrzymywany w takim smutno-senno-szarym nastroju nadawało mu magii.

tu się muszę zgodzić. pewne wątki były zbędne, ale poza tym - rewelacja