Coś w tym jest - II RP pokazana jako kraj biedny, zacofany, zwaśniony, a wspaniały PRL i Ziemie Odzyskane jako bogate, wspaniałe i otwierające nowe drogi życia.
Sam film jest bardzo dobry, dowcipny itd. ale dosłownie cały czas czuć tam nutkę pogardy dla II Rzeczypospolitej. I chyba tak pozostanie już do końca świata i jeden dzień dłużej.

No propaganda musiała być, bo takie czasy, ale nie ma jej jakoś dużo, wręcz samo wspomnienie o kresach, będących za głębokiej komuny sporym tabu, jest pozytywem. W dodatku ją można przeciwstawić z 3x NIE namalowanym przez Pawlaka (dobrze wiemy, że Pawlakowi nie chodziło o kota, zwłaszcza że to 3 pytanie było o granice Polski, czy te z ZO, ale bez kresów, czy te sprzed wojny). Scenarzysta Mularczyk czerwony nie był, po 1990 rozwinął uniwersum w swojej książce „Każdy żyje jak umie” i już w nowej rzeczywistości rozwinął wątek pierwowzoru Krużewnik, Boryczówki pod Trembowlą. Zdanie „To już czwarta wojna w moim życiu, w tym dwie światowe” też ukryło przed cenzurą pewną istotną rzecz, wojnę polsko-bolszewicką.