Tsubaki Sanjuro, samuraj bez pana, ronin, przypadkowo jest świadkiem potajemnego spotkania grupy młodych samurajów, którzy podjęli walkę z korupcją i bezprawiem panującym w ich miasteczku. Z pozoru cyniczny i wyzuty z poczucia lojalności Sanjuro okazuje się być człowiekiem nie pozbawionym ludzkich uczuć oraz własnego kodeksu moralnego. Ponadto jest mistrzem miecza. Posługując się mieczem samurajskim, ale także podstępem, pomaga grupie młodych zapaleńców w zaprowadzeniu porządku w mieście.

Sanjuro to samotny, wędrowny samuraj, starający się wraz z młodymi wojownikami walczyć z korupcją i zdradą.
Ratując kanclerza porwanego przez złego generała, Sanjuro staje się mentorem, godnym naśladowania dla młodych samurajów.
Film jest kontynuacją zrealizowanej rok wcześniej "Straży przybocznej" i z czarnym humorem zmienia japoński western w swoistą parodię kina samurajskiego.
Widowiskowe pojedynki na miecze uwieńczone są ekscytującą finałową sceną, w której tryskają prawdziwe fontanny krwi.

Dziewięciu młodych samurajów zaniepokojonych rosnącą korupcją wśród najwyższych urzędników miasta, gromadzi się nocą w opuszczonej świątyni. Ich spisek zostaje jednak odkryty, zaś kryjówka otoczona. Z pomocą przychodzi im cyniczny samuraj, który przypadkiem obrał sobie świątynię za miejsce noclegu.