Monolog człowieka na łożu śmierci. Pełna niezwykłych alegorii etiuda ukazująca istotę śmierci poprzez porównanie jej do zbliżającego się nieuchronnie snu dającego jednak wytchnienie. Jedna z najbardziej sugestywnych animacji będących senną esencją rosyjskich miniatur filmowych. Pełna nostalgii, smutku, przygnębienia oraz znużenia trudną, surową rzeczywistością XIX wiecznej Rosji.