Janek Pradera nie był zwykłą postacią. Edward Żentara tchnał w niego jakąś niezwykła, megakosmiczną wrazliwość. bez tej kreacji "Siekierezada" mogłaby być filmem banalnym, a tak postać Pradery-Żentary sprawiła, że każda najmniejsza, nawet prozaiczna czynność odbierana jest jako swego rodzaju duchowy akt. Stachura pewnie ucieszył sie gdziekolwiek jest, że taki człowiek jak Żentara wykreował Praderę, bo Żentara sam był jednym z bohaterów Stachury. Delikatny i wrazliwy, wewnętrznie poplatany. Spoczywajcie w pokoju: Edwardzie, Edwardzie i Janku.