W scenie w knajpie mówi facetowi, który chce mu sprzedać pas, że gdyby podniósł rękę na ukochaną musiałby pójść na tory. Może zawiódł swoją Gałązkę Jabłoni i dręczyły go wyrzuty sumienia, przed którymi bezskutecznie próbował uciekać ale jako człowiek prawy ostatecznie nie dał rady z nimi dłużej żyć. W książce zakończenie jest inne, jeszcze bardziej niepokojące.

Idealizowanie kobiet i bycie ich podnóżkiem tak się czasem kończy. Większość z nich poszukuje w związku emocji (dobrych lub złych) lub jakichś innych korzyści (nie koniecznie materialnych). Jak nie otrzymują tego co chcą to zmieniają sobie partnera pod byle pretekstem. W większości związków to faceci są romantykami a nie kobiety. Kobiety w większości są pragmatyczne. Potrzebują nie tyle romantycznych uniesień co zabezpieczenia materialnego. Bohater filmu najwyraźniej był romantykiem wychowanym na oderwanych od rzeczywistości romantycznych bajkach. No i nie wytrzymał zderzenia z realiami życia.

W punkt.