Oglądałam na dziko. Zbieg okoliczności sprawił że miałam film na mp3 w dniu gdy z klasa przed 2 godziny nie mieliśmy co robić... w sali z telewizorem(: Biednym niestety bo napisów odtworzyć za żadne skarby nie chciał. Równie dobrze mogłoby być po chińsku xP co jakiś czas gdy nie wiedzieliśmy co się dzieje, omawialiśmy to po prostu na bieżąco xD Więc teraz chce dopytać się ile zrozumiałam a co przeoczyłam?
Do momentu spotkania Laury z chłopcem w torbie na głowie doczytałam i się mnw. zgadza. Potem Laura szuka syna, w międzyczasie zaczyna rozlatywać się jej związek. Dziecka nigdzie nie ma, ona próbuje nawiązać kontakt z dawnymi wychowankami sierocińca. Wtedy jest ta cała historia z medium... Którą zrozumieliśmy, delikatnie mówiąc, słabo. Dość że wykryli że jakieśtam dziecięce duszki w budynku są. Laura najpierw znajduje mnóstwo szczątków w ogrodzie, potem przebiera się za opiekunkę i odgrywa sierocińcowe scenki... by przywołać duchy maluchów i znaleźć odpowiedź na to gdzie znajduje się jej syn. Cały czas łyka prochy sugerujące że cała ta scena to efekt jej obłędu... Duszki naprowadzają ją na komórkę w piwnicy, w której mieszkał ów chłopiec z chorą twarzą... tak? Czy też był to jego jakiś kącik odosobnienia lub coś... Tam znajduje żywego Simona, a tak przynajmniej jej się wydaje. Po chwili okazuje się że to zasuszony trup. Idzie z nim do zaimprowizowanej sypialni, tam przeżywa chwile zwątpienia, łyka masę prochów... i umiera, od przedawkowania? Wtedy duszki objawiają jej się, słodkie i pogodne, chłopiec jest znów w jej ramionach, a ona zostaje ich wesołą, duszkową, nieżyjącą jak one mamą. Tu film się skończył, jedna dziewczyna co wcześniej widziała upierała się że zakończenie było w ogóle inne... Jak to ostatecznie powinno wyglądać?