Jakby to klasyfikować jako komedia romantyczna to byłoby jakoś zrozumiałe, w końcu coś z tego przymiotnika tu jeszcze jest, jednak jako komedia to to leży i kwiczy. Nic śmiesznego tu nie ma w żadnym momencie; tu nawet dobra wola nie pomoże, przy najszczerszych chęciach, wyjątkowo dobrym humorze a nawet sporych procentach krążących w żyłach nie byłoby okazji, by uśmiech choć na chwilę wypełznął na twarz. Że schemat tradycyjnie oklepany, do bólu przewidywalny to oczywiste, ale to, że nie ma choćby prób odejścia od schematów plus zupełnie niepotrzebne próby obrony pomysłu (że niby dwójka nowoczesna, niechętna instytucjonalnej religii i tak dalej - jakoś w filmie, który w nazwie 'kids' ma zamienione na 'benefits' nic takiego do stworzenia przyzwoitego filmu potrzebne nie było) już mniej - a w rozrachunku wychodzi in minus. No ale to dałoby się przeżyć w takim filmie - wiadomo, że w pewnych kręgach i tak się sprzeda, jednak jednego obronić nie sposób. Dobór aktorów. Tragicznie, jakby nie drugoplanowi, ciężko byłoby przetrwać. Ani Scott, ani Westfeldt zupełnie sobie nie radzą i wypadają wyjątkowo sztucznie w narzuconych na nich garniturkach bohaterów. W Scotta z jego zupełnie niepasującym tembrem głosu uwierzyć nijak się nie da, a jego partnerka cały film ślizga się na jednej minie. No i efekt końcowy jest jaki jest - słaby.