Jakiś czas temu, buszując w czeluściach internetu, trafiłam na tę animację i muszę napisać, że byłam (nadal jestem)
nią zachwycona. Obejrzałam ją w oryginalnej wersji językowej, jako czasami przez dubbing można wiele stracić i tak
właśnie się dzieje w tym przypadku. Kreska jest naprawdę świetna, humor specyficzny, to fakt, ale to właśnie do
siebie mają francuskie produkcje.

Co mnie w niej urzekło? Przekomiczna postać głowy rodziny, który chce utrzymać, dobrze prosperujący, biznes w
czym nie pomaga mu, wiecznie uśmiechnięta (wręcz rzygająca tęczą na lewo i prawo) latorośl. Matka, która chce dla
wszystkich jak najlepiej. Starsze dzieci marzące o samobójstwie, lecz muszą to sobie wybić z głowy - ktoś przecież
musi przejąć rodzinny interes. No i oczywiście ta depresyjna, deszczowa, aura towarzysząca przez większość czasu.

Rzeczywiście, w pewnych momentach, film bywa nużący, zaczyna się odczuwać się lekki niedosyt ale mimo wszystko
to pozycja przy której miło spędzić deszczową niedzielę (by wczuć się w klimat ;)). Dla mnie perełka.