Ostatnia część Vomit Gore Trilogy utrzymuje z powodzeniem chory, schizofreniczny klimat dwóch poprzednich części, nie obniżyła również poziomu zwyrodnienia w stosunku do poprzedników, aczkolwiek zabrakło tutaj jakiejś świeżości i całość w moim odczuciu była zrobiona tak trochę na siłę w celu sfinalizowania trylogii. Choć filmik jest mocno chory to nawet jak na krótki czas trwania wolno się rozkręca i co konkretniejsze sceny pojawiają się stosunkowo późno i nie jest ich za dużo. Bardzo mocna i realistyczna scena z krucyfiksem, być może najmocniejsza z całej trylogii, to za mało jak na dzieło mające znajdować się w najściślejszej czołówce najbrutalniejszych filmów jakie kiedykolwiek powstały. Motyw z noworodkiem dzielnie i ambitnie walczy o maksymalne zszokowanie widza i choć w tym konkretnym przypadku należy docenić pomysł, to jednak samo wykonanie jest popsute przez sztuczny wygląd dzidziusia, któremu nawet całkowite pokrycie krwią nie ujmuje sztuczności. Również obrzydliwe, ale już nie tak mocne sceny - sikanie, rzyganie, przelewająca się krew, są powtarzane po kilkakroć do znudzenia, podobnie jak przeciągany niepotrzebnie przez kilka minut wątek z mikserem, tak jakby pan Lucifer koniecznie chciał zapchać tą godzinę z haczykiem taśmy i stworzyć film podobnej długości co dwie poprzednie części. Wypada zobaczyć raczej jedynie dla zaliczenia całej trylogii.