Film jako taki, natomiast Paderewski w oryginalnym koncercie (gdzie to jest? Carnegie Hall????) i grający chyba z 1/3 czy 1/2 filmu to uczta dla ducha i ucha.
Kapitalny moment na otwarciu sierocińca, gdy pani, która ma grać widzi "Menut. Ignacy Paderewski" i ucieka.
"Czy Pan umie grać?"
"Jesli nie za trudne, może spróbuję".
Swietna scena.