Film Mehrdada Oskouei przedstawia sylwetki trzech nastolatków: Vahida, Sajjada i Aliego. Odsiadują wyroki w ośrodku resocjalizacyjnym w Teheranie. Mimo kilkunastu lat życia mają już za sobą prawdziwie ciężkie chwile. Pochodzą z rozbitych rodzin, łączą ich narkotyki, przemoc i kradzieże. Ich losy to wypadkowa wszystkiego, co może się... Film Mehrdada Oskouei przedstawia sylwetki trzech nastolatków: Vahida, Sajjada i Aliego. Odsiadują wyroki w ośrodku resocjalizacyjnym w Teheranie. Mimo kilkunastu lat życia mają już za sobą prawdziwie ciężkie chwile. Pochodzą z rozbitych rodzin, łączą ich narkotyki, przemoc i kradzieże. Ich losy to wypadkowa wszystkiego, co może się przytrafić nieletnim w Iranie. Oskouei stara się ich pokazać jako ofiary zewnętrznych, społecznych uwarunkowań. Skazani przed osadzeniem w poprawczaku nie znają niczego poza przemocą. Złodziejstwo to naprawdę ciężka praca – tłumaczy Vahid – trzeba wytrzymać nerwowo i nie bać zdzielić kogoś w głowę. Reżyser od początku podchodzi do nich z szacunkiem i powagą. Stawia proste, niekiedy zasadnicze pytania o nadzieje na przyszłość, miłość i wyrażanie emocji. Wydaje się, że na niektóre z tematów chłopcy nie mieli dotąd okazji rozmawiać. Może dlatego tak łatwo poddają się psychodramie zaproponowanej przez filmowca, otwierają się przed kamerą i z czasem zaczynają mówić o frustracji wyrażanej przez swoje „złe zachowanie”. Opowiedziany przez nich świat to niewygodna prawda zamiatana w Iranie pod dywan. Milczy się tam na temat epidemii uzależnień i nędzy. Drugim biegunem filmu jest przyjaźń między odsiadującymi wyroki. Nastolatki trzymają się razem, tworząc między sobą silne, emocjonalne relacje. Tylko wspólnie mają szansę uratować odrobinę ze swojego dzieciństwa. czytaj dalej