Na premierze czulem ze cos nie tak, widownia to bylo w 90% gimnazjum ale coz moze taka jest publika w tych czasach.
Z gory dodam ze uwielbiam Spidermana, zbieralem komiksy 15 lat temu i bardzo cieszylem sie ze bedzie Vulture. Natomiast ogladajac film uswiadomilem sobie jakiego ja Spidermana lubie - doroslego, mrocznego, ktory stawia czola realnym problemom. A co tu serwuja? 14 latka ktory dojrzewa i ma problemy typu olimpiada, pierwsza prywatka czy bal maturalny, do tego rezyser lasi sie do nastoletniej publicznosci robiac wycieczki w strone social media (ciagle odniesienia do youtube, czatów, itd). Historia jest tak prosta ze az prostacka, a finalna walka nijaka, tzn Pajak wygrywa nie pokonujac samemu Sępa..
Dwie rzeczy ratuja ten film: Keaton i klimat Queens: ten pierwszy bezbledny, idealnie pasuje do roli, Keaton zas jest nawet podobny do komiksowej postaci i niewyobrazam sobie lepszego aktora w tej roli.

Koniec koncow film przywodzi na mysl American Pie Zjazd Absolwentow - czyli sredniowytrawne kino gdzie wszystko kreci sie wokol imprezy w szkole, tylko tam bohaterowie sa juz po studiach.
Bardzo dobrze oddaje ducha tego Spidera zamykajaca grafika i napisy, punkowy z muzyka ala Offspring w sam raz dla buntujacych sie nastolatkow.