Chyba pierwszy raz widziałem 2 godzinny epilog po którym nie nastąpił film. Przez cały seans miałem poczucie że oglądam straaaasznie przeciągnięty wstęp do filmu. Fabuła tego arcydzieła powstała w chwili kiedy do biura gdzie leżały różne wersje scenariusza wpadł przeciąg i wynieszał je ze sobą. Wątków jest tu upchane multum. Relacje z rodziną bohaterów, pierwsza miłość, pierwsza niepewność, pierwszy i drugi arcywrog, oczywiście zniszczenie świata ale niestety każdy z tych wątków jest traktowany po łebkach. Jak już coś mnie zaczynało interesować to scenarzysci w tej chwili odkładali tą czesc opowieści w kąt. W pierwszej części była oś fabularna. Tutaj jest fabularny granat odłamkowy ale niestety nie taki który cię rozrywa a jedynie rani i zostawia okaleczonego.
Co do samej znimacji. No ładna. Ale też uważam że już tego wszystkie co się dzieje na ekranie było ZA DU ŻO. Z efekciarstwem jest jak z solą w zupie. Danie jest smaczne jak jest jej odpowiednią ilość. Spider-Man to zupa przesoloma i to grubo. Zbyt mało momentów w których mozg mógł odpocząć by móc rejestrować to co widzi.
Dla mnie to po prostu przekabinowny średniak. Do jedynki wraca się z chęcią. Tego filmu drugi raz nie chce się oglądać.