Jeden rozsądny głos :)
Pewnie gdyby ten film miał lepszą obsadę (nie mówię, że Slater grał źle) i wyższy budżet, to ludziom podobałby się bardziej.

Nie zgadzam się. Film nie musi przyciągać tłumów, by być wartościowy. Ale w drugą stronę - wypadałoby (zgodnie z estetyką klasyczną). Filmy niszowe wcale nie muszą być o niczym. Wartości filmu nie mierzy się ilościowo, tylko jakościowo: nie ważne, ilu miał widzów, ale ważne, jakich wzruszeń doznali ci widzowie, którym się podobał.

Ja uważam Slatera za kogoś, kto pokazał skrzydła w tej roli. O ile w "Imieniu róży" był jakby zaskoczony niemal każdą sceną, tak w "Pump up the volume" zagrał takiego cwaniaczka, że po tak wielu latach i tak wielu rolach miałem ogromne trudności, by rozpoznać go w głównej roli tutaj. Postać udręczonego faceta, który wiecznie garbi się i chodzi, jakby miał pasek od spodni zaciśnięty na szyi; strasznie zagniewany i sfrustrowany, a jednak przy żadnej sposobności nie "zaklął szpetnie".

Wnikliwa, ale jednak behawiorystyczna analiza umysłu bez szans na rozwój, a jednak każdemu jest wolno zakosztować szczęścia. Gdyby tylko serce nie mówiło ustami rybki akwariowej, to może zakończenie wyprzedziłoby finał filmu "Limitless", mającego premierę 4 lata później, a tak - smutne ewolucjonistyczne podsumowanie. Mocne 9/10!

Chodzi mi o to, że niski budżet mógł znacząco wpłynąć na odczucia widzów. Co do treści się nie czepiam, bo pod tym względem jest to naprawdę dobry film.

Rozumiem :) Są ludzie, którzy wina tańszego niż 300 $ za butelkę się nie napiją ;)

hmm jakos tak sie salo ze doiero teraz widzialem - pewnie ten niski budzet - ale klasa Birdmana jezeli dzis porownac moge

A juz myslalem ze tylko ja bylem zachwycony tym filmem.

oczywiście że nie :)

A co w nim takiego fascynującego?

Dokładnie - Omijać to coś szerokim łukiem!!!