Najmocniejszą stroną filmu jest zgrabny montaż i dobra obsada. Mark Ruffalo dołożył do swojej kolekcji kolejną świetnie wykreowaną postać. Podobnie jak w "Zodiaku" czy "Foxcacher", Mark swoim zaangażowaniem i przywiązaniem do najmniejszych szczegółów w tworzeniu postaci jest niejako kotwicą, trzymającą widza w postrzeganiu całej historii jako wiarygodnej. Bez niego film nie zapraszałby widza z taką lekkością w zainteresowanie światem dziennikarzy, który nie należy przecież do najciekawszych środowisk.

Świetny był też Liev Schreiber, odgrywający rolę dyrektora cyrku, tzn. gazety. Stary, poczciwy Batman (Michael Keaton) jak zwykle solidny, natomiast Rachel McAdams jak zwykle fatalna. Chociaż jak wspominam ją z "Pamiętnika", to zrobiła pewien postęp, coś jak Kaja Paschalska patrząc na odcinki "Klanu" z 2005 i z 2015.

"Spotlight" jest na tyle dobrze napisany i ładnie sklecony w montażowani, że oglądało go się z takim napięciem jakby bohaterowie używali noży a nie piór. Patrząc chociażby na inne oskarowe produkcje, spotlightowe zdjęcia ani dźwięk nie powalały na kolana. Podobała mi się za to scenografia - dziennikarze, księża i prawnicy wyglądali zupełnie tak jak w życiu - odpychająco.

Całkiem zabawna sytuacja wynikła, gdy prezenter Teleekspressu, w obawie przed gniewem swoich katolickich przełożonych (albo samego Jezusa) powiedział, że "Spotlight" to film o "pedofilii w Bostonie", co szybko zyskało status największego niedopowiedzenia w historii polskich mediów.
Oczywiście internauci (dlaczego jak pada to słowo to wyobrażasz sobie kogoś w białym skafandrze i plastykowym hełmie, a nie zarośniętego grubasa w białej podkoszulce brudnej od sosu pomidorowego) zareagowali (za kinomaniakiem):
"Lśnienie" - nieudane, rodzinne, zimowe wakacje
"Quo Vadis" - klasyk kina drogi
"Tajemnica Brokeback Mountain" - film o zdobywaniu szczytów, poprzez wchodzenie na nie tylnymi podejściami
"Lista Schindlera" - problemy w zarządzaniu zasobami ludzkimi w niemieckim przedsiębiorstwie rodzinnym
więcej na Dasbutt.blogspot. com