Wśród PRL'owskich gniotów trafiają się jednak perełki. Dużo scen powietrznych, z maszynami w akcji (na oko 90% jest z samolotem)! Jedynie przejścia między ujęciami nieco denerwują. Dobra muzyka, choć wieje jakością winylu. Zawsze obawiam się gry aktorskiej i drętwych dialogów w tego typu polskich produkcjach ( szczególnie po "Historii Jednego Myśliwca" - moment spadania pilota bezcenny!) a tu miłe zaskoczenie. Dużo samolotów, piękne sukienki, dobry humor, doza dramatyzmu, wątki miłosne w dobrej proporcji do akcji (porażka w tym względzie to "Amelia Earhart"). Do tego dodać scenariusz oparty na faktach i robi się porządne kino. Pierwsze, co przyszło mi na myśl po seansie - polska Casablanca. Polecam.