Jakaż to była straszna zbrodnia: chcieć wyjechać z hermetycznie zamkniętego kraju!
W pierwszej połowie lat 1950. istotnie zdarzył się jeden przypadek, gdy załoga uniemożliwiła pasażerowi porwanie samolotu na zachód. Tyle, że w ówczesnych warunkach politycznych, pochwycony porywacz został skazany na śmierć zaś wyrok wykonano. Ten zaś film, przez delikatność, nie wspomina o podobnych szczegółach. Podobnie jak nie wspomina o wielu kolegach filmowego Maresza, pilotach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, których po powrocie nad Wisłę aresztowano, poddano torturom i skazano z absurdalnego zarzutu szpiegostwa na rzecz imperializmu.
Pisarz Meissner i reżyser Buczkowski musieli oczywiście iść na liczne kompromisy w mówieniu prawdy, jeśli chcieli się utrzymać z pisania / reżyserowania. Ale z dzisiejszego punktu widzenia czasami budzi to niesmak.

Ja to wszystko wiem. Ale tu oceniamy filmy i to co w nich jest. A nie to czego w nich nie ma ;-)

Jeśli człek dostrzeże brak czegoś, to i o owym braku też ma prawo mówić. Nieobecność jakichś elementów jak najbardziej może wpływać na moją ocenę całokształtu.
Cieszę się, że w ocenie filmu raczej się zgadzamy.