mogłabym skopiować twój komentarz w całości, nie zmieniając ani jednego zdania i podpisać się swoim nickiem... !00% racji, przeczytałaś mnie niczym Spock, nawet lepiej, bo na odległość :-) Uwielbiam scenę w autobusie, mina Kirka, kiedy bije Spockowi brawo... bezcenna... albo jak Scotty przemawia do komputera w tej fabryce... hehehehehe... naprawdę komediowe sf!

Suuper!
mam wrażenie, że scenarzysta tego "odcinka" chyba miał już dość zimnej wojny, nie? troszkę zabawy i szaleństwa - szczególnie w tych scenach, kiedy absurdalnie zderza się z rzeczywistością naukową... a wszyscy bohaterowie zachowują się jak hippisi (łącznie z nadużywaniem LSD)
dla mnie najcenniejsze w tej części jest odkrycie, że każdy z bohaterów ST pokazał swojego własnego klowna (nie mylić z "klona" ;)

I jeszcze ta scena w której Chekov, z tym swoim akcentem, pyta policjanta na skrzyżowaniu o bazę marynarki wojennej i okręty :D

ha, ha, ha...! w ogóle Chekov nareszcie "wypłynął" - z humorem, oczywiście!

miałaś na myśli LDS ;)

;)

He he

I przekleństwa Spocka. Bezcenne. Najlepsza część całej sagi, zdecydowanie :)

Spock rzeczywiście "poszedł o bandzie" :D

pięknie ujęte....
nie pamiętam kiedy tak się uśmiałam na sf :) no dobra, nawet prawie do łez się chichrałam :)))) część genialna, pełna naprawdę świetnego humoru i pełna absurdów.
ja do tych podanych przez Ciebie scen dodałabym motyw jak Spock wiąże sobie opaskę na czole i mina McCoya - bezcenna. parsknełam wtedy wrecz do oplucia monitoru :)

opaska na czole Spocka i strój, który przypomina niby szlafrok a niby kimono - to subtelna "zagrywa" do bramki filmów akcji z karate w tle
oczywiście - wspaniały "samobój" :D i komentarz: "No, może nie będziesz się wyróżniał" :D

Dobre kino. Tylko dlaczego starzy Spoka wyglądali na jego rówieśników? Matka nawet wyglądała na młodszą od nieg samego.

Dobra była scena w szpitalu.
Doktor McCoy:
- Co pani dolega?
- Robią mi dializę!
Jezu, średniowiecze.
Hehe.

Nie wiem co spożywali scenarzyści, ale też chcę trochę tego :)

To były grzybki halucynki :D