Bardzo precyzyjnie podałeś blaski i cienie tego filmu. Oceniłem go wyżej niż Ty z dwóch powodów - widziałem go dawno, gdy emocje brały górę nad myślą, a także dlatego, że melodia jest tu powalająca.

Ależ się naszukałem tego filmu! Pamiętałem z dzieciństwa tylko finałową scenę z miotaczem. Po latach nadal dobrze się ogląda, tylko zdziwienie budzą realia okupacyjne - ta mnogość niezarekwirowanych samochodów osobowych i radio grające w co drugim domu. A ponoć za samo posiadanie radia groziła nawet kara śmierci.

Uwaga do opisu: to nie jest pałacyk, tylko klasyczny zamek obronny.

Bo myślisz o realiach okupacji w Polsce, we Francji nie była ona tak dotkliwa, ich traktowali po ludzku. To są historyczne fakty. Rząd Vichy utrzymywał stosunki dyplomatyczne z USA, uważany był za podmiot prawa międzynarodowego, w teatrach francuskich można było wystawiać klasyków itd.

Tak, ale akcja tego filmu dzieje się w północnej Francji, jak najbardziej okupowanej - stąd ta mnogość Niemców.

To miałem ma myśli - okupowaną Francję. Sytuacja tam była nieporównywalna z okupacją Polski. Poza tym w listopadzie 1942 r. Niemcy wkroczyli do nieokupowanej części Francji, tzw. Vichy. I wcześniej i później zdarzały się represje, ale nieporównywalne z Polska. W czasie IIWS zginęło o połowę mniej Francuzów niźli w czasie IWS.

Zgoda. Właśnie trauma I wojny światowej sprawiła, że Francuzi byli tak nieskorzy do "umierania za Gdańsk" itp. Ale to nie znaczy, że Niemcy im pozwalali słuchać radia (w domyśle: Londynu) i nie rekwirowali prywatnych samochodów.

Co do kontekstu IWŚ generalnie zgoda. Co do szczegółów nie jestem pewien. W czasie wojny generalnie samochody podlegają konfiskacie, ale wydaje się, że nie było tak, iż każdemu przypadkowemu Francuzowi konfiskowano auto. W momencie wybuchu wojny Francja była drugim producentem samochodów na świecie (po USA). Po francuskich drogach jeździły setki tysięcy, albo i więcej samochodów, nie sądzę żeby wszystkie Niemcy zabierali. Natomiast bez wątpienia im dalej tym gorzej, Francja była ekonomicznie eksploatowana i okres sprzed wybuchu wojny wspominali jako okres obfitości. Co do wolności politycznych Niemcy nie mieli sporo do roboty, bo policja francuska starała się za nich (łącznie z wysyłaniem do obozów zagłady Żydów). Powiedziawszy to nie neguję poświęcenia z początku wąskiej grupy patriotów, ale większość Francuzów poparła Petaine'a nie de Gaulle'a. Z kolei komuniści urośli w drugiej połowie wojny, podobnie jak cały ruch oporu, ale jeszcze w 1944 r. marszałek Petain gromadził tłumy na wiecach. Trauma z I WŚ odegrała tu swoją rolę, ale nie tylko. Dla porównania Polaków w czasie tej samej wojny zginęło równie dużo, moż nawet więcej, ale nam chciało się bić. Być może struktura demograficzna odegrała swoją rolę. W okresie międzywojennym we Francji przeważały rodziny z jednym dzieckiem, trwał proces depopulacji, to było starzejące się społeczeństwo. Rzutowało to na morale społeczeństwa i klasy politycznej.

O ile wiem radia nie wolno było posiadać w Polsce pod okupacją niemiecką, we Francji w wolnej strefie wyglądało to inaczej. W ogóle okupacja niemiecka we Francji było dużo łagodniejsza niż w Polsce.