Poruszająca historia rodziny rolników: Choi Won-gyoon i jego żony Lee Sam-soon. Oboje dobiegają już 80-tki i wychowali dziewięcioro dzieci, ale wszystkie dawno opuściły rodzinne strony. Przez połowę ich życia pomocnikiem i przyjacielem Choia jest ten sam 40-letni wół, który pracuje i starzeje się razem z nimi. „To prawdopodobnie najstarszy wół w Korei” – jak mówią bohaterowie. I tak naprawdę wszystkie działania Choia koncentrują się właśnie wokół niego. Zamiast karmić go typową paszą dla zwierząt, ścina dla wołu słomę z pastwiska. Nie stosuje sztucznych nawozów, które pewnie poprawiły jego zbiory, ale mogłyby być szkodliwe dla wołu. Niestety, pewnego dnia lekarz diagnozuje u zwierzęcia nowotwór. Wół ma przed sobą już tylko 12 miesięcy życia. Niemal cały ostatni rok spędzi tak jak wszystkie dotychczasowe lata. Niezależnie od pogody, będzie razem ze swoim panem cierpliwie kontynuował pracę na roli – przewożąc wielkie ładunki drewna i ciągnąc pług przez pola. Stary, prawie głuchy Choi nie wyobraża sobie, co będzie dalej…
Skromny debiut Lee Chung-ryoula stał się nieoczekiwanie wielkim hitem kasowym w Korei Południowej. Obejrzało go 3 miliony widzów, co jest najlepszym wynikiem zarówno dla koreańskiego kina niezależnego, jak i dla koreańskiego filmu dokumentalnego w historii. „Stary druh” trafił do dystrybucji również w Japonii i jako pierwszy film z Korei startował w konkursie na festiwalu w Sundance. Lee Chung-ryoul na dorocznej gali kina koreańskiego PeakSang Arts Awards zdobył nagrodę dla najlepszego debiutanta.