Ten film w kilku sprawach mnie zaskoczył. Po pierwsze tytułowe napisy. Takie różowe i ślicznie powykręcane. Człowiek zaczyna się zastanawiać czy aby na pewno to jest "Statek widmo" a nie "Statek miłości". Bardzo mi sie to spodobało:) Po drugie scena jak ludzie tańczą na statku jeszcze nie widmo. Wiedziała, że coś się zaraz stanie, no i stało się. To było coś niesamowitego byłam pod wielkim wrażeniem. Kolejną rzeczą jest to, że bardzo szybko bohaterowie dotarli na statek. Bez żadnych zbędnych przedłóżeń. W scena jak Dodge i Munder próbowali jedzenia tez wiedzieałm, że coś muśi być z tym jedzeniem źle. No bo w końcu żadne normalne jedzenie nie przetrwa 40 lat (nawet w puszkach) i nie będzie wyglądać tak jak by dopiero co je przugotowano. Do tego to działo sie na statku widmo. Myślałam jednak, że to jedzenie jest może jest zapleśniałe czy zgniłe ale to co wymyślili twórcy filmu było...błe:( Podobało mi się jeszcze całe wyjaśnienie tajemnicy ststku. Było to coś całkiem nowego od tych innych ststków widmo. Sam koniec przewidziałam, ostatnio zakończenia 'not happy end' są w modzie po tym jak przez tyle lat królowały zakończenia 'happy end'. Scena, która najbardziej mi się nie podobała to jak Greer chciał uprawiać seks z duchem Francesci. To było totalnie głupie:| szkoda tylko, że Dodge zginą był taki fajniutki:(