Dwa lata temu (jejku jak ten czas leci) po obejrzeniu całkiem dobrej "Straży nocnej" napisałem, że z chęcią obejrzałbym jej kontynuację czyli "Straż dzienną". Wreszcie udało mi się znaleźć kilka chwil na ten film i niestety muszę powiedzieć, że żałuję iż nie wybrałem czegoś innego do oglądania...

Prawdę powiedziawszy średnio pamiętałem pierwszą część i zastanawiałem się czy zrozumiem pomimo to sequel, ale dzięki krótkiemu wstępowi przed właściwą akcją, twórcy przypominają główne wydarzenia i postaci, które poznaliśmy poprzednio. O dziwo jednak ta wiedza nie przydaje się zbytnio podczas seansu bo sama opowieść idzie w zupełnie innym kierunku i nawet bez tej krótkiej przypominki dałoby się zrozumieć całą akcję. Problem jednak w tym, że w gruncie rzeczy nie ma się nad czym tu zastanawiać. Historia jest prosta, mało sensowna i co gorsza momentami nielogiczna. Sam film jest bardzo rozlazły i cierpi z powodu braku jakiegokolwiek napięcia i nierówno rozpisanej fabuły. Po prostu leci bo leci, ale po co i w jakim kierunku to już nieważne.

Zawodzą też efekty specjalne i sceny akcji, których jest w "Straży dziennej" jak na lekarstwo, a jak już występują to jakby wsadzone na siłę (samochód jeżdżący po wieżowcu). Denerwuje też przesadne efekciarstwo, które co prawda występowało w pierwszej części, ale tam aż tak nie raziło. Mamy tu więc typowe dla Bekmambetowa zwolnienia, przyspieszenia i przesadzone sceny, ale tak niedopasowane do całej historii, że zamiast zachwycać i zadziwiać (jak to miało miejsce w „Nocnej straży”) jedynie irytują i nudzą.

Brak efektownych bajerów jeszcze bym wybaczył, ale braku ciekawej historii już nie potrafię. "Straż dzienna" nie wciąga, nie angażuje widza, a problemy przedstawiane na ekranie - trudna miłość, problemy na linii ojciec-syn, czy udawany dramat chłopaka, który nie chce być inny - są tak nijakie i niedopasowane do całości, że ma się wrażenie jakby ich w ogóle w filmie nie było. Jedyny plus to to, że udało się nakręcić kilka zabawnych scen związanych ze zamianą miejsc bohaterów. Cała reszta to zwykłe efekciarstwo bez ładu i składu.

3/10