Niezaprzeczalnie coś w sobie ma. Zdjęcia, muzyka budują klimat który bardzo w kinie lubię. Podoba mi się, że obcy nie sa niezniszczalnymi drapieżcami którzy rozwalja na swojej drodze wszystko co się rusza. To raczej ofiary przypadkowej kolonizacji, stworzenia które wbrew własnej woli znalazły się w obcym sobie środowisku i próbują jakoś przetrwać . Tak po prostu. Z drugiej strony Monsters ogląda się jak film drogi z rodzącym się z czasem uczuciem między bohaterami a jeśli tak, to w którymś momencie człowiek zastanawia się po jakiego diabła ten wątek z obcymi. Gdzieś to po prostu ze sobą nie współgra. Tak jakby reżyser chciał nakręcić dwa różne filmy a musiał zadowolić się jednym więc upchał w nim wszystko na czym mu zależało. Są dwa momenty w których pomyślalam sobie, oj, słabo...Pierwszy to kiedy pada pytanie "co to?" na ryk z lasu. Drugi-kiedy bohaterowie dziwią się po co ich eskorcie broń...Sorry...ale w strefie gdzie grasują potwory takie pytania raczej paść nie powinny...niby drobiazg a drażni...