Zaciekawił mnie różnorodny odbiór filmu, co może niezamierzenie dodało mu jeszcze jednej warstwy. Zauważyłam, że w zależności od wieku, płci każdy odbiera go inaczej i to jest naprawdę bardzo ciekawe. Wręcz gdyby komuś się chciało to polecam oglądać go co dekadę, by sprawdzić czy dostrzegł coś więcej, albo czy widzi go inaczej niż wcześniej.
Film o strachu przemijania, o tym co jesteśmy w stanie poświęcić by rozpaczliwie złapać, zatrzymać atuty młodości, o poświęceniu wszystkiego co mieliśmy dla ułudy bycia uwielbianym, akceptowanym. O wpadnięciu w pułapkę poprawek, by nagle zrozumieć, że to co poprawialiśmy było wystarczające, ale już to straciliśmy.