Jak zawsze porównanie z książką wypada kiepsko. Podróż do Kaluczoje nie przebiegała tak
różowo jak w filmie, nie pokazano chociażby, zwłok zmarłych w trakcje transportu,
pozostawianych na peronach. Według książki o tym samym tytule wagony były zamknięte na
głucho co znaczy, że nie było tam otwartych okienek jak to widać na filmie kiedy młody Dolina
(lat 9 według ksiażki lat 15 do 16 według filmu) widzi jak zabijają mu psa. Wymieszano również
wątki i postacie. Wsumie mniejsza o to. Film według mnie raczej kiepski, nie pokazywał nawet
wielkości samej Tajgi i ilości podróży odbytych przez zesłańców w okresie od 1941 do 1946.
Zabrakło mi również postaci Daniłowicza i choćby sceny ze śmiercią jego dziecka, które zostało
zagłodzone jako że niemogło sporzywać chleba ani kaszy, bo poprostu było zamłode a mleko
było niedostępne. Nie ma też wyczekiwania Polaków na powrót do domu patrz na Ukrainę,
którą uważali za polską a już nią nie była. No i pierwsza scena, atak 1 września niemieckich
samolotów na most na Ukrainie (nie jestem ekspertem z zakresu historii ale wydaje mi się to
mało realne).

Pozdrawiam wszystkich nawet tych nie zgadzających się z moją opinią.