Mimo poznej pory (irytujace jest to, ze czesto dobre filmy emituje sie w srodku nocy) postanowilam obejrzec i bardzo sie zawiodlam. Recenzja FW wedlug mnie bardzo trafna, wystarczy przeczytac "Szklany klosz" zeby sie przekonac. Brakowalo mi przemyslen poetki (mozna bylo - narracja z watkiem muzycznym w tle), bo sama gra Paltrow (np. siedzaca czesto samotnie, czekajac na meza, albo jedna z koncowych scen kiedy idzie do sasiada po znaczki, a pozniej stoi w korytarzu, patrzy dlugo na lampe) byla zupelnie niewystarczajaca. Nie wspomniano nic o bogatej korespondencji Sylvi (szczegolnie do matki), ktora w listach dzielila sie swoimi myslami, bolem i watpliwosciami. Miala tez poczucie humoru. Dla kogos, kto nie zna tej postaci film musial byc bardzo nudny, mocno wypaczajacy obraz.