W pierwszej chwili po wyjściu z kina człowiek jest zaszokowany obrazem, jednak po ochłonięciu z emocji film wydaje się mniej ambitny niż w pierwszej chwili. Cały wysiłek w filmie położony został na tę jedną jedyną chwilę kiedy Willis odkrywa to co odkrywa (nie chcę zdradzać zakończenia tym którzy jeszcze filmu nie widzieli, bo ze znajomością końcówki można sobie resztę darować). I ta scena ma rekompensować pewne braki w scenariuszu. Faktem jest że to się w pełni udaje. W filmie dobrze budowany jest nastrój grozy (odczułem to na własnej skórze, kiedy moja żona wbiła mi ze strachu paznokcie w dłoń), bez zbędnych fajerwerków, za to naprawdę robi się strasznie. Świetna rola Bruce'a Willisa, wreszcie dobra stonowana gra, odpowiadająca nastrojowi filmu. Film ogląda się dobrze, ale tylko za pierwszym razem, za drugim wychodzą jego braki. Moja ocena - 6.