"Zmysł" jest filmem, który idealnie trafił w moje gusta: jest niehollywoodzki. Pan reżyser doskonale udowodnił, że nie trzeba (a nawet jest to wręcz niedozwolone) ciągłej akcji i spektakularnych efektów, żeby zainteresować widza. Zamiast tego zaoferował mu galerię niezwykle ciekawych postaci, wspaniałą, niejednokrotnie zaskakującą (najlepsze jest to, że potem wszystko zaczyna nam się układać i mówimy sobie "przecież to niemożliwe... chyba że... no tak, jasne!") i wzruszającą (po raz pierwszy w całym moim życiu - podkreślam: całym! - na jednej z ostatnich scen filmu w moich oczach pojawiły się łzy) fabułę. Nie da się nie wyczuć w tym dziele ogromnego wkładu serca. Cieszę się, że odniosło ono również sukces komercyjny, nie tylko artystyczny.

PS: W imieniu widzów, którzy nie mieli szczęścia zapoznać się jeszcze z tym filmem proszę Was... jeżeli zdradzacie jego zakończenie, bardzo wyraźnie oznaczcie spoiler. Żal by było pozbawiać kogokolwiek tej frajdy.