Oglądałam go chyba już 4 razy, ale nadal jestem wzruszona widząc tego chłopaka cierpiącego to, że jego ukochana umiera. Za każdym razem omało co nie zaczynam płakac, gdyz jest to tak śliczna opowieść o njieskończonej miłości, że aż trudno uwierzyć, a jednak, gdy słucham pisoenek lub oglądam teledyski zwiazane z tym filmem to znowu zaczynam o mysleć o głównych bohaterach i zaczynam wyobrażać sobie ich wspólne życie, gdyby nie ta choroba. Kazdy z nas chciałby przeżyć taką miłość... I oczywiście każdemu tego życze. ja także bym chciała, choć zdaję sobie sprawe, że to tylko bajka...