Karla to szef radzieckiego wywiadu. Smiley opowiada, jak próbował go zwerbować w Indiach (tam dał mu zapalniczkę). Karla wybrał lojalność wobec ojczyzny i ryzykując życie wrócił do ZSRR. Przeżył powojenne czystki i został szefem wywiadu. W kolejnych częściach trylogii Le Carre dowiadujemy się o nim więcej, a w ostatniej części dochodzi do ostatecznej rozgrywki między nim a Smiley'em. Polecam lekturę całej trylogii.
Co do żony Smiley'a, to zarówno w książce jak i w filmie jest ona tylko, przepraszam za wyrażenie, tłem dla Smiley'a. Podkreśla jego osamotnienie, cierpienie, rozdarcie, etc. Są niedopasowanym małżeństwem, kochają się, ale ich miłość jest różna. Żona cały czas go zdradza z innymi, w pewnym sensie marzy, by jej mąż odniósł sukces, ale chyba też chciałaby się jakoś do niego zbliżyć. Smiley toleruje jej zachowanie, ale, jak było pokazane w filmie, nie ma parcia na sukces, jest wycofany, zamknięty w sobie. Żyje pracą, ale, co zrozumiałe, nie może się tym dzielić z żoną. To tylko luźna interpretacja. Polecam lekturę Le Carre - to chyba najlepsze powieści szpiegowskie jakie w życiu czytałem, a dużo ich przeczytałem. I bardzo realistyczne. Sam autor mówił, że oglądając Bonda każdy marzy, by nim być, a gdy się czyta jego książki, to nikt nie chciałby być na miejscu jego bohaterów. I coś w tym jest.