Podstawowym pytaniem w przypadku dokumentu Maloofa i Siskela wydaje się być: kim była Vivian Maier? Postać bez dwóch zdań intrygująca, pełna sprzeczności, tajemnicza. A może tylko do tej "tajemniczości" prawo sobie uzurpująca? Niestety, odpowiedzi na powyższą kwestię tutaj nie otrzymamy. Osoba bohaterki najwyraźniej przerosła twórców dokumentu, skądinąd poprawnie zrealizowanego, ale miejscami grzęznącego w banałach. Zbyt często słyszymy entuzjastyczne opinie na temat talentu Maier, zupełnie jakby autorzy chcieli potwierdzić założoną odgórnie tezę. Oczywiście, prace niani, z wyglądu przypominającej Pokorę w "Poszukiwany, poszukiwana" ("Marysiu! dlaczego się Marysia nie przebrała?"), z miejsca przykuwają uwagę, dalekie są od banału, fotografii akademickiej itd., ale gdzieś tam, ze strony twórców czai się manipulacja. O "ciemnej stronie" bohaterki zaledwie się napomyka, by zaraz potem powrócić do zachwytów nad jej geniuszem. Między słowami jedynie widoczna jest dwuznaczność, złożoność panny "szpieg" z nieodłącznym aparatem fotograficznym.