Początkowo jest całkiem nieźle - poznajemy historię młodego chłopaka, który ma w życiu po
górkę i musi sobie radzić z różnymi problemami ponad jego siły. Liczyłam jednak, że akcja
będzie bardziej porywająca, tymczasem oglądałam ponad godzinny film obfitujący w same
happy-endy. Nie chodzi tu o to, że nie było scen smutnych, wzruszających - były. Mnie jednak
nie porwały, nie przekonały, były przytłoczone radością życia - od początku wiedziałam, jaki
będzie koniec filmu. Trudne dzieciństwo bohatera zostało całkiem zbagatelizowane, upchnięte
do kilku scen, a reszta to uśmiechy, współczujący przyjaciele, talent i wymarzone studia. Film
pod wieloma względami jest podobny do zwykłej telenoweli, a szkoda, bo w oparciu o, jak się
okazuje, prawdziwą historię nastolatka, można by stworzyć o wiele lepszy obraz.