D.B. Cooper to personalia przypisywane mężczyźnie, który 24 listopada 1971 roku w USA porwał Boeinga 727 z 42 osobami na pokładzie. Zażądał 200 tys. dolarów okupu, a po otrzymaniu pieniędzy wyskoczył z samolotu ze spadochronem nad Górami Kaskadowymi i słuch po nim zaginął. Jego zagadki do tej pory nie udało się wyjaśnić, choć tropów prowadzących do domniemanego porywacza znaleziono bez liku. Problem w tym, że są one ze sobą sprzeczne. D.B. Cooper rozpalił wyobraźnię Amerykanów w kryzysowych latach 70. XX wieku, a wiele osób usprawiedliwiało jego czyny, widząc w nim everymana, który dzięki swojemu sprytowi i brawurze zdobył ogromną sumę pieniędzy i ustawił się na życie.

Choć FBI śledztwo już odpuściło, niektórzy do dziś przeczesują okolice, w których mógł wylądować porywacz, w nadziei na znalezienie nowych tropów. John Dower prowadzi swoje dochodzenie w sprawie zaginionego, rozmawiając z osobami, które są w pełni przekonane, że spotkały D.B. Coopera na swojej drodze. Dla jednych to zmarły mąż, który wyjawił swoją tajemnicę na łożu śmierci, dla drugich - transpłciowa przyjaciółka, o której skomplikowaną przeszłość raczej nie wypadało pytać, dla jeszcze innych - ukochany wujek albo ojciec, który zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach w listopadzie 1971. Bohaterowie z pasją opowiadają o tym, jak odkryli prawdziwą tożsamość swoich bliskich, porównują ich zdjęcia z portretem pamięciowym porywacza samolotu i przedstawiają przekonujące dowody. Wszystkie szczegóły w ich własnych opowieściach zdają się zgadzać. Tyle, że wszystkie te historie zestawione ze sobą nawzajem wzajemnie się wykluczają.