Przykra, tragiczna historia…

Bohater, Gert, bez dwóch zdań jest osobą chorą psychicznie. Oczywiście przekroczył zdroworozsądkowe granice - wymaga on wsparcia, leczenia/terapii. Osobiście trochę mi go żal. Nie jest złym człowiekiem, tylko zagubionym w swoich uczuciach.

Do Agnethy mam mieszane uczucia. Jasne, padła ofiarą intensywnego stalkingu, który początkowo pociągający (jak sama twierdzi), mógł przerodzić się w strach i poczucie przygwożdżenia (mimo iż bohater świadomie nie chciał krzywdzić piosenkarki). Mimo wszystko dodała od siebie swoje pięć groszy. Świadomie zdecydowała się na pogłębienie relacji z bohaterem, który już wówczas wykazywał maniakalne zachowania wobec niej.

Nie chcę jej tu przypisywać roli winowajcy, ale powinno być to przewidzenia, że takie działania jeszcze bardziej nasilą urojenia Gerda.

Ale w dokumencie chyba najbardziej irytuje mnie wszechwiedząca Pani Rhonda Sauners, aka „stalking expert”, która to jednoznacznie uważa Gerta za potwora, karmiącego się sławą piosenki, która to oczywiście w najmniejszym stopniu nie ponosi winy za przebieg i skalę problemu. Ona to przecież zna takie przypadki, zna ich psychiczne pobudki i wie że to czyste, godne potępienia zło…….

Na szczęście każdy z pozostałych ekspertów był w tej sprawie bardziej obiektywny i starał się choć trochę zrozumieć bohatera. Wykazać się wobec niego choć odrobiną empatii.Cała ta historia jest bardzo tragiczna i nie można oceniać jej w tak zerojedynkowy sposób.

Podsumowując, moim zdaniem jest to bardzo ciekawy dokument/dramat, ukazujący problem, którego nie powinno się ot tak malować na czarno lub biało. Mam nadzieję, że Gert wyleczy się z chorej obsesji i znajdzie szczęście w życiu <3