Tak to jest, kiedy ogląda się coś pod jakimś kątem, a że się nie da inaczej patrzeć, to i rozczarowania zdarzają się często.
Mnie akurat film wprowadził w przyjemny nastrój zmęczenia życiem, dekadencji i odrobiny rozżalenia nad swą szarą egzystencją, ale nie w sposób dołujący, raczej ironiczny. Rozbawił mnie chwilami na pozór zupełnie nieśmiesznymi duperelami, ale miałem również okazję troszkę pomyśleć nad przesłaniem, które wydaje mi się dość mądre - rzekłbym - posiadające walory terapeutyczne: im bardziej starasz się wszystko poukładać w swym życiu, tym bardziej jesteś narażony na wyłomy i odstępstwa od planu, tym bardziej skazany na rozczarowania i porażki. "Cuda" się zdarzają, ale nigdy poprzez zaplanowane działanie, więc odpuść sobie i nie staraj się tak zawzięcie. Pobaw się trochę tym życiem, bo bynajmniej nie ma ono jakiegoś nadrzędnego przeznaczenia (robienia kariery, pieniądza, szukania miłości czy wzruszeń, itp.) Życie to podróż pełna niespodzianek i "cudów", ale tylko wówczas, gdy się otworzysz i odważysz w tę drogę wyruszyć. Trywialne... wręcz prozaiczne... Fakt! poza tym, że świat przedstawiony, jest "tamtym światem", nie ma tu poza tym śladu surrealizmu, tym bardziej tego gatunkowego. Ale moim zdaniem nie warto przywiązywać większej wagi do rodzajów i gatunków, zwłaszcza na FilmWebie.
Pozdro

zdrowe podejście :)