Pięć sióstr żyjących samotnie gdzies w irlandzkim miasteczku, gdzie nie sięgają "zdobycze cywilizacji" oczekuje przyjazdu swego brata. Film opowiada o ich życiu, codziennych zajęciach, nastawieniu do religii, pracy, miasteczkowych ploteczek itp. Od pierwszej minuty zauważamy, że nie miały łatwego dzieciństwa, ale wspierając się razem zawsze dawały sobie rade - i to ich łączy, ale również więzi. Pod opieką najstarszej siostry prowadzą spokojne życie, ale jak to w filmie (życiu?) zwykle bywa musi się stać coś co zmąci rodzinny ład... Zapowiada się przeciętnie, jednak tak nie jest. Jest to bardzo ciepły (niech nie znięchęci was surowość kolorów krajobrazu czy strojów bohaterek) film opowiadający o pragnieniach, chęci zmiany, wiary w szczęście, ale przede wszystkim o marzeniach. Niestety marzenia, jak sugeruje sam tytuł, są ulotne przez co zakończenie wydaje sie byc skrajnie pesymistyczne. Warto jednak poświecić te 95 min na kulminacyjny manifest szczęścia bohaterek, które mimo sprzeczności i trudności jakie zgotował im los potrafią choć na chwile się zatracić, żeby poczuć wolność i szczęście. Nawet jeśli jest to ostatni raz...