Straszliwie się zawiodłem. Hooper zgwałcił własny film. Tym razem postanowił chyba nas rozśmieszyć, ale nie wyszło to zbyt dobrze. Film jest debilny do granic możliwości, irytujący, męczący, miejscami żenująco żałosn, a miejscami po prostu nudny. Ataki piłą łańcuchową są tragiczne. O ile jedynka i bez gore była mocna i robi do dziś wrażenie, o tyle tutaj aż się prosiło o więcej gore, bo szokować film może tylko głupotą. A gore jest mało i w sumie nie specjalne. Wszyscy bohaterowie po za Vantią Brock zachowują się jak by byli upośledzeni. No może bohater Hoppera jest "jedynie" szalony, za czym idzie rozsądkiem też nie grzeszy.
Fabula jest prosta jak drut, a jednocześnie pozbawiona jakiegokolwiek sensu i logiki. Dialogi grafomańskie. Humor w 90% tragiczn, na twarzy zamiast uśmiechu malował mi się raczej wyraz zażenowania. Na dobrą sprawę film był autentycznym horrorem dla mnie jako widza. Bolesne doznanie. Naprawdę można było odnieść wrażenie, że Hooper chciał jak najbardziej wkurzyć i zmęczyć widzów.
Szkoda budżetu, szkoda scenografii, szkoda Hoppera.
Można by zadać se pytanie na ile spieprzył L.M. Kit Carson ze swoim tragicznym scenariuszem, a na ile Hooper z reżyserią. Ale zasługi przypisywał bym po równi.

Na koniec, żeby nie było: widziałem gorsze twory, ale jak na horror z budżetem, ten jest chyba najgorszym jaki widziałem. Jednak Scenografia, choć bez sensowna, to jednak całkiem nieźle wyglądała. No i było kilka fajnych scen, w plecionych gdzieś pomiędzy całą serie tych tragicznych. I jeden moment pod koniec był naprawdę bardzo dobry i zabawny, chodzi o scenę z dziadkiem i młotkiem. po za tym jest naprawdę źle.