Nie ma silnego akcentu na jedną osobe bo w gruncie rzeczy jego dramat był również dramatem najbliższego otoczenia,żony,dzieci.

Rozumiem Twój pogląd, że reżyser chciał pokazać całe otoczenie Howkinga .Tylko, że fabuła jest rozpisana na mocne osobowości jakimi jest Howking i jego żona. Akurat dzieci są tutaj w tle. Skaczemy pomiędzy dramatem jednego bohatera i drugiego. Jest to utrzymane na jednym poziomie emocji i dlatego uważam, że brak tutaj silnych akcentów.

Film jest adaptacją książki Jane Hawking Wilde Traveling to infinity: My life with Stephen.