Rozbiegana kamera chwyta skrawki świata małego chłopca, który w chaotyczny sposób rejestruje życie swojej rodziny. Widzimy jego siostrę, tatę, domek na drzewie i starego psa. Wydaje się, że nie czyha na nich żadne niebezpieczeństwo, a cała historia nie będzie niczym więcej, jak tylko ładną pocztówką z malowniczego miejsca. Młody operator-bohater biega, bawi się i skacze po łóżku, a my towarzyszymy mu, podziwiając jego niekończącą się energię. Przychodzi jednak moment, kiedy słowa chłopca, rzucone jak gdyby niby nic, niszczą sielankową atmosferę. Przyznaje zza kamery, że często jest smutny, boi się wielu rzeczy i wątpi w cel życia. Szczery, dziecięcy komentarz na temat rzeczywistości i emocji okazuje się w przeszywający sposób filozoficzny i dojrzały.