Cóż, jak oceniam go z takiej perspektywy? Na pewno mi się podobał.
Pamiętam, że podobały mi się dialogi głównej bohaterki ze staruszkiem u którego mieszka.
Pamiętam również, że z uznaniem zauważyłem wtedy, ze reżyser nie popadł w infantylizm przy tak trudnej do jego uniknięcia tematyce.

7/10 Na razie postawię i...

film jest sam w sobie bardzo dobry. wzruszajacy, prawdziwy.

Ciekawa fabuła, wysmakowane zdjęcia, świetna gra Ayeshy Dharker - to tylko niektóre atuty obrazu Santosha Sivany. Zdecydowanie dobre kino - kino radioaktywnych stanów wewnętrznych. Polecam!

Film jest dobry chodź nie doskonały .
Wyraźnie widać ze film był stwarzany celem pozyskania czegoś abitnego i mysłe że w większym stopniu to się udało.
Oddziaływuje na psychikę widza - Sam zastanawiałem się co bym zrobił na jej mniejscu
Polecam

Film zrobił na mnie duże wrażenie. Ktoś powiedział że jeśli słowa nie padają nie znaczy że nie ma dialogu a ten film operuje uczuciami, wystarczy tylko odrobina empatii. Rzeczywiście może się momentami dłużyć ale obejrzany w wygodnym fotelu nie pozostawia uszczerbku na zdrowiu;)

Widać, że film miał być z założenia bardzo ambitny ale ta ambicja wyraźnie mu zaszkodziłą. Film jest poprostu nudnawy i nie ma co ukrywać, ale po pół godziny w kinie da się odczuć twardość fotela kinowego.