Transportem kolejowym transportowane są pojemniki z tajemniczym, nie zbadanym zarazkiem z kosmosu. Personelem czuwający nad bezpieczeństwem ładunku jest Dr Ted Sorenson trzymający wszystko w tajemnicy, oraz nierozgarnięty pracownik kolei Hank. Gdy naukowiec przysypia, kolejarz nieświadomy tego co kryje w sobie przewożone pudło, otwiera je i rozbija niechcący pojemnik z bakcylem. Po dotarciu na planowany postój, sprawa wychodzi na jaw i od tej chwili Sorenson wprowadza pod groźbą użycia broni, kwarantannę na garstce osób które miały styczność z Hankiem. Na drugim planie mamy wątek dwóch naukowców, którzy badają ów tajemniczy wirus i dochodzą do wniosku że zainfekowani nie mogą zasnąć, ponieważ sen spowoduje u nich śmierć. Po otrzymaniu tych złowieszczych instrukcji, nasi bohaterowie będą starać się nie uśpić i czuwają i czuwają prawie do końca filmu.
Mi też udało się jakoś nie zasnąć ale tylko ze względu na ciekawość, czy w końcu coś się wydarzy. I wydarzyło się nie wiele. Zamknięcie kilkorga bohaterów w jednym miejscu w nietypowych okolicznościach, mogło stworzyć ciekawą atmosferę wzajemnych relacji, gdyby postacie nie miały napisanych portretów psychologicznych, na kolanie marnego scenarzysty. Brak w tym filmie konfliktów, napięcia i ogólnie zawiewa nudą.
UWAGA SPOJLER!!!
Gwoździem do trumny jest finał, żywcem zerżnięty z ,,Nocy żywych trupów''.