Tytułowy Czarny Pokój to miejsce spełniania najskrytszych pragnień seksualnych. Owo pełne kandelabrów i świec pomieszczenie ukryte jest w luksusowej rezydencji brata i siostry, Jasona i Brigette i okazyjnie wynajmowane osobom, które pragną ubarwić swoje życie erotyczne. Jason choruje na rzadką chorobę krwi i potrzebuje stałego jej przetaczania, by przeżyć. Dlatego też goście Czarnego Pokoju są często mordowani, a ich krew jeszcze za życia przetaczana. Niezadowolony ze swojego pożycia seksualnego Larry wynajmuje Czarny Pokój i sprowadza tam studentki. Jego żona Robin także dowie się o tym ukrytym miejscu i w końcu musi dojść do konfrontacji...

Mało znany i raczej obskurny "The Black Room" to film z pewnością zasługujący na nieco więcej uwagi. Posiada oryginalny, makabryczno-groteskowy koncept, który nieco (ale tylko nieco) skojarzył mi się z "Zagadką nieśmiertelności" (1983) Tony'ego Scotta, filmem, w którym mamy wspaniały duet wampirów: Davida Bowie i Catherine Deneuve. W słynnym wysmakowanym horrorze Scotta Bowie błyskawicznie się starzeje, natomiast w "The Black Room" Jasona trapi zagadkowe schorzenie wymagające regularnych transfuzji świeżej krwi. "The Black Room" momentami potrafi być zmysłowy, ale też mroczny, odrobinę perwersyjny i nieprzyjemny. Trochę seksu i nagości, odrobina mocnego gore. W małym epizodzie opiekunki od dzieci wystąpiła wówczas młodziutka królowa krzyku lat 80-tych Linnea Quigley, którą w ubiegłym roku widziałem chociażby w "Nocy demonów" (1988) oraz w "Dzikich ulicach" (1984) z Lindą Blair.

Dla wielbicieli "Dzieci nocy" (1971) oraz "The Hunger" (1983) film jak znalazł. Pierwszy seans: 11 września 2010 roku, dzisiaj ponowny.