" DIABELSKIE ŁAKOCIE "
Jesse Hellman (nazwiska nie są tu przypadkowe, podobnie jak np. teksty piosenek wybranych na ścieżkę dźwiękową) (w jego roli Ethan Embry) to malarz zafascynowany muzyką metalową. Zresztą nie tylko on, bo i cała rodzina ma fizia na punkcie heavy metalu. Można się założyć, że żonę Astrid (Shiri Appleby) poznał na koncercie Metalliki, a córka, nastoletnia Zooey (Kiara Glasco) idzie ich śladem i marzy o takiej gitarze, jaką ma Kirk Hammet. Wyluzowani rodzice mają dystans do słuchanej muzyki i do wychowania córki też, przez co nie można powiedzieć, że są szmerglnięci na punkcie mocnego uderzenia. Wręcz przeciwnie, wydają się całkiem rozsądni i nie będą bronić za wszelką cenę nowej płyty Jamesa Hetfielda i jego kolegów, a także nie wyskoczą z „chcesz w ryj?”, gdy spotkają fana Zenka Martyniuka. Są to więc tacy zupełnie nieszablonowi fani metalu, jakich nie spodziewalibyśmy się po horrorze. Luz luzem, ale rodzina Hellmanów ma kłopoty finansowe i kredyty w banku, których od jakiegoś czasu nie spłacają. Aby to zmienić, Jesse maluje na zlecenie tegoż banku obrazki z motylkami, choć nie są to motywy, które by były bliskie jego sercu. Wydaje mu się, że to załatwi sprawę na tyle, że gdy nadarza się okazja do kupna po taniości dużego domu gdzieś na zadupiu, to składa ofertę i rodzinka się wprowadza. Sam Jesse będzie miał gdzie malować, a z dużą pracownią na pewno przyjdą duże profity. Na razie jednak agent nieruchomości zdradza Hellmanom, że w domu, który kupują zginęło dwoje ludzi. Nieszczęśliwy wypadek, nic więcej – przekonuje, a oni mu wierzą. Tyle tylko, że szybko po wprowadzeniu Jesse zaczyna słyszeć diaboliczne inkantacje i maluje szatańskie obrazy, których procesu tworzenia zupełnie nie pamięta. A rodzinę Hellmanów odwiedza niejaki Ray (Pruitt Taylor Vince), syn zmarłej w domu pary, który kilkanaście lat spędził w szpitalu psychiatrycznym. On również słyszy głosy.
( źródło: http://quentin.pl/2017/03/the-devils-candy-recenzja-filmu.html )