Film wyciszony. Z pięknym, melancholijnym klimatem. I do tego jeszcze ta słowiańsko-żydowska otoczka. To nie jest produkcja z plastiku. Oceniający chcieli chyba sieczki albo przynajmniej trzymającej za gardło akcji. Tego tu nie ma, ale ogląda się znakomicie.

Jaka "słowiańsko-żydowska"?
Akcja ma rozgrywać się na terenach Litwy (i tu zagadka, czy Żmudzi, czy gdzieś w pozostałej części Rzeczpospolitej Obojga Narodów?) w 1673 roku. Pal licho lampę naftową, czy ubrania z XIX wieku, ale było tam więcej takich "perełek", natomiast poza żydowskim folklorem z okesy jiddis, to słowiańskości żadnej tam nie było i to akurat dobrze. Mamy s miarę zamkniętą społeczność.
Niestety ta data na początku filmu robi dużo złego.

Zgadzam się - świetnie opowiedziana historia. Dobrze zagrana, super klimat.

Jako horror słabiutki, jako dramat ujdzie w tłoku, więc normalnie dałbym jakieś 5-6/10. Niestety twórcy postanowili dodać opowieści autentyczności umieszczając ją na Litwie w 1673 roku. I tu się przejechali - chłopskie chaty pełne lamp naftowych (które zostały wynalezione dwa wieki później) i wielostrzałowe pistolety to tylko największe kwiatki, które jednak całkowicie psują odbiór filmu. Szkoda.

W tamtym czasie były lampy olejowe. Olej wytwarzano z tłuszczu. Na północy tłuszcz pozyskiwany był z fok, a w naszych rejonach, z ryb i niedźwiedzi. Co prawda, szklana kopuła z kominkiem, rzeczywiście pojawiła się gdzieś ok 1800 któregoś roku, ale to już maleńki ;-) szczegół.

Nie, to była lampa naftowa z końcówki XIX wieku i jest tam masa innych rzeczy, które w tym czasie nie istniały.