W pewnym sensie mogę się zgodzić. Kiedyś mnie naszła taka zabawna refleksja, że jakbym jakiś film miała dać do obejrzenia kosmitom, którzy absolutnie nic nie wiedzą o ludziach, to dałabym ten, bo on nas streszcza, w nim jest wszystko - miłość, nienawiść, morderstwa, Bóg, śmierć, pycha, beztroska, bunt, namiętność, fałsz, żądza władzy, naiwność, nadzieja, żal... Mnie to fascynuje. :-) W mojej ocenie do żadnego innego filmu tak bardzo nie pasuje określenie "kultowy" jak do "Titanica".
Oczywiście to wszystko z lekkim przymrużeniem oka, nie ma co się porywać na jakieś poważne oceny. :-)

Pamiętam jak krytycy jakiś czas po premierze zarzucali, że film ma marne dialogi. Na początku nie zwróciłem na to uwagi. Dopiero po kilku emisjach zrozumiałem w czym rzecz. Titanica po prostu można łatwo nauczyć się na pamięć - słowo w słowo... wyłączyć głos i samemu dubbing'ować. Spory ubaw jest podczas oglądania innej wersji tłumaczenia np gdy Rose zamiast "ja latam" powie "ja fruwam"...

Jest wiele innych filmów o bogatej treści... a Titanic jest w nią po prostu ubogi. To, że miłości nie mozna kupić za pieniądze wiadomo nie od dziś. Z drugiej strony, zawsze warto wiedzieć, że gdy statek tonie i nie ma już miejsca w szalupie, drzwi wejściowe są niezastąpione - i to chyba jedyny "morał" jaki wyniosłem z tego arcydzieła.