Ktoś w innej recenzji użył takiego określenia w pejoratywnym znaczeniu... moim zdaniem to najlepszy komplement, jakim można ten film opisać. Mnie osobiście najbardziej ujął w warstwie słownej. Do tej pory - przy słuchaniu ścieżki dźwiękowej - zdarza mi się wychwycić jakieś nowe znaczenie czy skojarzenie, choć teoretycznie znam już tekst na pamięć.

Film nieporównywalny do żadnego innego i owszem, przedziwny i rozumiem, że może się nie podobać (zwłaszcza, że przetłumaczenie go jest chyba niemożliwe). Może być też tak, że akurat obejrzałam go w momencie, gdy wyjątkowo mi podpasował. Być może kilka miesięcy wcześniej lub później nie zwróciłabym na niego uwagi. Żadnego filmu nie oglądałam też w ten sposób. Za pierwszym podejściem już po pierwszym klipie miałam dość, później obejrzałam pierwszy i drugi i tak po kawałku. A potem, niepostrzeżenie, "Tlen" wszedł w moją głowę i w niej zamieszkał. Nie mogę spokojnie kupić szamponu pokrzywowego, zapalić trawy czy przejechać się rosyjskim metrem, żeby od razu nie przypomnieć sobie Saszy.