Film opiera się na autobiografii Toma Horna, którą ten spisał na początku XX wieku podczas pobytu w więzieniu. A jak to się stało, że legenda pogranicza trafiła za kratki? O tym właśnie opowiada ten film. Horn jeszcze w XIX wieku zasłynął m.in. schwytaniem legendarnego Apacza Geronimo a w swoim CV mógłby wpisać także pracę dla agencji Pinkertona czy służenie w 1 Regimencie Kawalerii Ochotniczej. Film rozpoczyna się w 1901 roku kiedy to Horn przybywa do małego miasteczka w Wyoming. Tam dostaje pracę w charakterze detektywa ziemskiego (range detective), czyli osoby zajmującej się łapaniem konio- i bydłokradów. Działania Toma w ramach jego obowiązków były bardzo skuteczne ale z czasem jego obecność i krwawe poczynania przestały się podobać jego zwierzchnikom, dla których Tom, w tych wciąż zmieniających się czasach mógłby być wizerunkowym strzałem w kolano. Postanawiają więc się go pozbyć.

Film Tom Horn jak spora część amerykańskich westernów po 1968 roku na nowo przygląda się mitowi Dzikiego Zachodu. Tom to jeden z ostatnich reliktów starego Zachodu a mimo to wciąż jest potrzebny tym, którzy teraz umywają ręce od krwawych działań. Sam bohater otwarcie mówi w filmie, że stary, brutalny Dziki Zachód to nie były łatwe czasy. Ale przecież to były jego czasy. To jak z naszymi rodzicami, którzy żyli w niełatwych czasach PRLu a wciąż potrafią o nim mówić jako o najlepszym czasie w swoim życiu. Tom zmagał się z trudami życia na Dzikim Zachodzie ale potrafił im stawić czoła, znał je i wiedział czego się spodziewać. Tymczasem przyszłość stawia zupełnie nowe wyzwania a Tom nie wie czego się spodziewać, czy będzie potrafił im stawić czoła i czy w ogóle przyszłość będzie potrzebowała takich Tomów Hornów. W filmie ludzie starego Zachodu pokroju Toma stają się albo poszukiwanymi przestępcami albo postanawiają się ugiąć przed cywilizacją nowego Zachodu, jak m.in. skorumpowany szeryf John Belle. Ten jeszcze kilka lat temu sam łapał bandytów w górach a teraz jako szeryf zleca to innym ludziom, pozbywając się ich kiedy tylko przestaną być oni potrzebni lub gdy ich działania będą zagrożeniem dla jego stanowiska. Podczas rozmowy Tom pyta szeryfa Belle czym rożni się szeryf od zabójcy. Ten odpowiada, że szeryf dostaje pensje regularnie. Tak oto rozbraja się legendę szeryfa Dzikiego Zachodu a same dialogi to jeden z najmocniejszych punktów tego obrazu.

Pełna recenzja na moim fejsbukowym blogu Wieczorny Seans Filmowy. Link do fanpage'a na moim profilu. Zapraszam!